6. Joany

Als jong meisje was het mij al snel duidelijk dat ik verliefd werd op andere meisjes. Begin jaren ‘70 was dat géén evidentie, ik voelde mij heel eenzaam en heb daar erg onder geleden.

Er bestonden toen géén groepen die opkwamen voor de rechten van lesbiennes, ook ontmoetingsruimtes waren schaars.

Toen de holebi beweging van de grond kwam engageerde ik mij volledig. Ik wilde immers dat de toekomst van volgende generaties lesbiennes er beter zou uitzien!

Vandaag ben ik een dagje ouder, mijn gezondheid laat te wensen over.. Slecht te been zijnde verplaats ik mij met een scootmobiel, ik heb ze Lucienne genoemd.

Maar, dat mag de pret niet drukken. Ik zoef door de straten van Antwerpen, van vergadering naar vriendinnen, naar film en theater…

Ik kan gerust zeggen dat ik tot nu toe een rijk en gevuld leven heb gehad.

Ik kijk hoopvol uit naar een oude dag waarop ik 100% mezelf kan zijn.